Σχέση από απόσταση: μυστικά επιτυχίας

 

 

Τον άνθρωπο που έχει σχέση από απόσταση τον καταλαβαίνεις σχεδόν καλά καλά πριν συστηθείς μαζί του. Κάθεται στο τραπέζι με το κινητό δίπλα του, το ίντερνετ μονίμως ανοιχτό. Τουλάχιστον πεντάκις κατά τη διάρκεια της βραδιάς θα αναφερθεί με ευγνωμοσύνη στους εφευρέτες του skype, θα αφαιρεθεί κάνοντας chat στο viber και θα εκθειάσει το air tickets για τις προσφορές του στα αεροπορικά εισιτήρια. Αυτό βέβαια είναι η καλή περίπτωση, του πιστού αισθηματία. Για αυτήν θα μιλήσω, γιατί η άλλη περίπτωση, του κάνω παιχνίδι κι εκεί κι εδώ, δεν με αφορά. Θα μιλήσω για αυτούς που έχουν επενδύσει στη σχέση και δεν θέλουν να την καταστρέψουν, που αναρωτιούνται πώς μπορούν να τη διατηρήσουν, να μην την δουν να διαλύεται ή να φθείρεται. Που όντας ερωτευμένοι ζητούν να μην αλλάξει τίποτα.

Οι σχέσεις από απόσταση χρειάζονται ό,τι κι όλες οι υπόλοιπες σχέσεις:
εμπιστοσύνη, ερωτική διάθεση αλλά και ένα κομμάτι που ο καθένας το κρατάει και το αναπτύσσει για τον εαυτό του. Η δυσκολία – η σημαντικότερη ίσως δυσκολία σε σχέση με τις σχέσεις χωρίς απόσταση, γιατί και αυτές δεν το λες ότι χαρακτηρίζονται από ευκολία- είναι πως αυτά τα στοιχεία πρέπει να τα έχεις σε μεγάλο, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι κανονικά. Και να τα έχεις αδιάλειπτα, να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου ούτε για λίγο να τα απολέσει, γιατί τότε οι εξελίξεις μπορεί να είναι απρόβλεπτες.

          Κυρίως εμπιστοσύνη θέλει η απόσταση. Ειλικρινή, ατόφια, σκληρή και σταθερή σαν τοίχο από το πιο ανθεκτικό υλικό, μα και ευέλικτη. Να μπορεί να προσαρμόζεται, να αναγεννιέται, να παλεύει, να μένει πάντα νικήτρια απέναντι στην ανασφάλεια. Την ανασφάλεια που γεννιέται από το άγνωστο, την ανοίκεια άξαφνα ζωή αυτού που άλλοτε τα μοιραζόταν όλα μαζί σου. Κι η ανασφάλεια γεννάει ζήλεια, κτητικότητα. Κι αυτή τσακωμούς, εντονότερους, πιο πικρόχολους απ’ ότι στο κοντά. Εμπιστοσύνη και κατανόηση θέλει. Μοιάζει ακατόρθωτο μερικές φορές. Όμως άλλο είναι ο τσακωμός που ακολουθείται από συμφιλίωση και αγκαλιά και άλλο ο τσακωμός που μπαίνει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που θα κάνουν να βρεθούν από κοντά βδομάδες ή ίσως και μήνες. Πιο δηλητηριώδης και πιο αβέβαιος να ξεχαστεί.

          Φυσικά υπάρχουν και οι ήρεμες περίοδοι. Μα κι εκεί κρύβονται παγίδες. Υπάρχει πάντα η τάση του παγώματος της ερωτικής διάθεσης για όσο το ζευγάρι είναι χώρια. Καταλήγουν να μιλούν σαν φίλοι, να ξεχνούν ότι είναι ερωτευμένοι, ίσως υποσυνείδητα για να μην πονάει τόσο ο χωρισμός των δύο σωμάτων. Μα αυτό οδηγεί στην αποξένωση, στην απομάκρυνση. Κι ύστερα βλέπεις τον άλλον στο αεροδρόμιο, τον αγγίζεις και σου μοιάζει ξένος, νιώθεις άβολα. Έχεις συνηθίσει να είστε απλά δύο κομπιούτερ στη γραμμή του skype, έχεις συνηθίσει την απουσία κι είναι πια η παρουσία που σε βγάζει από τα νερά σου. Πρέπει να παλέψεις για να μη χαθεί ο μαγικός σύνδεσμος. Να παλέψεις με πράξεις και με λόγια ακόμα κι από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Να κρατήσεις τον ερωτισμό, τον πόθο, όταν αυτό μοιάζει το πιο οδυνηρό μα και το πιο αφύσικο. Η όσφρηση, η γεύση, η αφή δεν περνούν από τις γραμμές του τηλεφώνου κι εσύ συνηθίζεις χωρίς αυτές, συνηθίζεις και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο.

          Και κάπου εκεί που νομίζεις πως τα έχεις καταφέρει, που έχεις πλησιάσει σε επίπεδο ζεν από την πολλή κατανόηση και φροντίζεις ημερησίως να του στέλνεις καρδούλες και γλυκόλογα και να μιλάτε με τις ώρες για την αγάπη σας, έρχεται η αντίφαση. Πρέπει να μπορέσεις να ισορροπήσεις ανάμεσα στο συνεχίζω να σε θέλω, να μου λείπεις και στο βρίσκω νόημα και σε άλλα πράγματα που με γεμίζουν. Όσο κι αν σου μοιάζει παράξενο, πλέον σαββατόβραδα θα βγαίνεις με φίλους. Και πρέπει να το ευχαριστιέσαι. Πρέπει να γνωρίσεις καινούριες παρέες, να ξεκινήσεις νέα χόμπι, να κάνεις εργασιοθεραπεία. Δεν θες, προτιμάς να μένεις μέσα και να αναπολείς τις στιγμές που ζήσατε μαζί μετρώντας ταυτόχρονα πόσες μέρες μένουν μέχρι να έρθουν οι επόμενες. Είσαι ένα βήμα πριν την κατάθλιψη. Πρέπει να σηκωθείς, να αποκτήσεις δικιά σου ζωή σε πολύ εντονότερο βαθμό από ότι θα έκανες αν ήταν εδώ εκείνος. Έστω και για λίγο να τον ξεχάσεις, όσο κι αν το θεωρείς προδοσία. Προδοσία απέναντι στον εαυτό σου και τελικά και στους δύο θα είναι να ξεχάσεις πως μπορείς και μόνη σου να περάσεις όμορφα.

          Θυμάσαι τις μέρες που ήσουν ελεύθερη; Δεν είναι δα και τόσο χάλια, ε;

Διαβάστε το κaι στο eyedoll.