Η τέλεια σύντροφος

 

Η Μαρία, η Ελένη κι η Χριστίνα είναι φίλες. Μοιάζουν αρκετά, σπούδασαν στην ίδια σχολή, διασκεδάζουν με τον ίδιο τρόπο, είναι κι οι τρεις κοντούλες και μελαχρινές. Διαφέρουν όμως ακόμα περισσότερο.

Η Μαρία, η μικρότερη της παρέας, είναι στη φάση που ψάχνεται. Έχει κάνει κάποιες σχέσεις, όχι πολλές, καμία πάνω από χρόνο, όλες τέλειωσαν άδοξα. Ο ένας την άφησε γιατί τώρα που είναι τόσο νέος θέλει να ζήσει τη ζωή του χωρίς δεσμεύσεις, ο άλλος γιατί τελικά την έβλεπε σαν φίλη, ο τρίτος γιατί τη βαρέθηκε στο εξάμηνο, ο τέταρτος γιατί φοβάται να αγαπήσει και θέλει να μείνει λίγο μόνος. Κάποιους τους άφησε εκείνη ή δεν το προχώρησε καν γιατί δεν της έκαναν το κλικ. Είναι πεπεισμένη πως στην αγάπη όλα είναι σχετικά. Ο καθένας αγαπάει με τον τρόπο του, διεκδικεί με τον τρόπο του, σέβεται και εκτιμάει με τον τρόπο του. Αν την ρωτήσεις, θα σου απαντήσει πως το να σε υποτιμάει συνεχώς κάποιος άντρας, να σε προσβάλλει και να αδιαφορεί, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν σε αγαπάει, μπορεί απλά να μην έχει τόσο καλό χαρακτήρα. Η Μαρία γνωρίζει την αγάπη μόνο θεωρητικά και γι’ αυτό δίνει εύκολα αυτό τον χαρακτηρισμό σε ό,τι της κινεί το ενδιαφέρον. Από την άλλη δίνει βάρος στο να αναπτύξει την προσωπικότητά της, λατρεύει τη δουλειά της, έχει χόμπι, πολλούς φίλους, ξέρει να περνάει και μόνη της καλά.

Η Ελένη συνάντησε πρόσφατα τον μεγάλο της έρωτα. Είναι μαζί ένα χρόνο κι είναι πανευτυχής. Τώρα μαθαίνει τι πάει να πει άντρας και αληθινή σχέση. Πιστεύει πως στην αγάπη είναι όλα απόλυτα. Ίδια αγαπάει κανείς, δεν υπάρχει σωστός και λάθος χαρακτήρας, υπάρχει μόνο ο άντρας που αγαπάει και γι’ αυτό κάνει τα πάντα για την αγαπημένη του, και άντρας που δεν αγαπάει. Τόσο απλά. Μιλάει με την αυτοπεποίθηση γυναίκας που ξέρει ότι είναι ποθητή, που ξέρει ότι την έχουν διεκδικήσει και ότι έχει ερωτευτεί βρίσκοντας ανταπόκριση. Δεν συγχωρεί εύκολα, μάλλον δεν συγχωρεί καθόλου. Μότο της είναι πως όποιος αγαπάει δεν κάνει λάθη. Έχει πολλή όρεξη να κάνει πράγματα με το σύντροφό της, της έρχονται συνεχώς ιδέες για καινούριες εκδρομές, βόλτες, συζητήσεις κι έτσι δεν χάνει ποτέ την ερωτική της διάθεση.

Η Χριστίνα έχει μία σχέση εδώ και πέντε χρόνια. Πέρασε κι εκείνη τη φάση της Ελένης, μα τώρα έχει κατασταλάξει. Πιστεύει στο απόλυτο της αγάπης, στη μη διαφορά της ως έννοιας από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά ταυτόχρονα μετά από τόσα χρόνια που είναι πολύ κοντά με έναν άντρα, έχει καταλάβει πως τελικά ακόμα και στην αγάπη κάποια πράγματα είναι σχετικά. Έχει μάθει να είναι ανεκτική, να αναγνωρίζει πως λάθη γίνονται ακόμα και όταν υπάρχει άπειρη αγάπη, λάθη που εξαρτώνται από το χαρακτήρα του καθενός. Προπάντων έχει μάθει ότι η ευτυχία τις περισσότερες φορές απαιτεί θυσίες με τη βασικότερη την υπέρβαση του εγωισμού. Είναι φορές όμως που δεν νιώθει ευτυχισμένη. Λατρεύει το σύντροφό της, αλλά τον αισθάνεται περισσότερο φίλο παρά εραστή. Σκέφτεται πλέον μόνο το εμείς, ποτέ το εγώ κι αισθάνεται συχνά ανικανοποίητη.

Μια μέρα ένας φίλος άκουσε τις συζητήσεις τους και τους είπε ότι οι τρεις τους μαζί συνθέτουν την πιο υπέροχη σύντροφο, μα κυρίως τον πιο ολοκληρωμένο άνθρωπο. Μια γυναίκα με την αυτοπεποίθηση της Ελένης και της Χριστίνας, με την επίγνωση δηλαδή ότι αξίζουν να αγαπηθούν ολοκληρωτικά, με την ερωτική διάθεση και την πρωτοτυπία της Ελένης αλλά συγχρόνως και τη διαλλακτικότητα της Χριστίνας είναι το μόνο ταίρι που μπορεί να στεριώσει με έναν αντίστοιχο άνθρωπο και να απολαύσει μια όμορφη σχέση που θα κρατήσει. Μα από την άλλη χρειάζεται και η ανεξαρτησία της Μαρίας, η θέλησή της να στηρίζεται στα πόδια της και να επενδύει και στο μέρος της ζωής της που αφορά αποκλειστικά εκείνη, επειδή μόνο έτσι είναι ικανή να πάρει και να δώσει στους άλλους ανθρώπους, να είναι ισορροπημένη και όχι γαντζωμένη σε κάποιον.

Έτσι τους είπε κι ύστερα έμεινε σιωπηλός. Τους είχε αποκαλύψει το εύκολο κομμάτι. Τις άφησε να αναρωτιούνται, όπως όλοι μας, πώς αυτά θα συνδυαστούν σε ένα πρόσωπο…