Από μικρή λάτρευα τα ζώα. Δεν ήταν θέμα παιδείας, ούτε παιδικής τρυφερότητας απέναντι στα μικρά, γούνινα πλάσματα. Ήταν η συνειδητοποίηση της δύναμης του ανθρώπου. Σε κάποιους η δύναμη αυτή προκαλεί δέος, ζαλάδα. Σε κάποιους άλλους, ίσως και στους ίδιους, που ζαλίστηκαν και θόλωσαν, προκαλεί αλαζονεία, σκληρότητα, αδιαφορία, συχνά και μίσος για τους αδύναμους. Στους φιλόζωους η νοητική υπεροχή του ανθρώπου, η ικανότητά του να εξουσιάζει τα υπόλοιπα πλάσματα ξυπνά ένα βαθύ αίσθημα ευθύνης, μια απέχθεια μπροστά στο ανεξέλεγκτο, μπροστά στην κατάχρηση της δύναμης και της εξουσίας.
Η ευαισθησία αυτή ξεκινάει και τελειώνει στη συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στα ζώα, στη λανθασμένη αντίληψή του πως όντας δυνατότερος μπορεί να τα εκμεταλλεύεται και να αδιαφορεί για τη γεμάτη δυσκολίες ζωή τους στον αφιλόξενο κόσμο που ο ίδιος δημιούργησε. Αν παράλληλα με τη μεθυστική αίσθηση της αυτοδιάθεσης και της παντοδυναμίας απέναντι στη φύση ο άνθρωπος νοιαζόταν για τα πλάσματα, τα οποία συμπαρασύρει στην τρελή πορεία του, τότε φιλόζωοι με την έννοια της αγωνιστικότητας και της επιθυμίας για προστασία δεν θα υπήρχαν. Θα υπήρχε απλά σε κάποιους ανθρώπους μια παραπάνω ίσως τρυφερότητα, σίγουρα όμως όχι η αγωνιώδης προσπάθεια για την προάσπιση των δικαιωμάτων των ζώων.
Φιλόζωοι θα υπάρχουν όσο υπάρχουν πλάσματα, τα οποία χρειάζονται την προστασία του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Κι αυτά θα υπάρχουν όσο υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι για το κέρδος, την ευκολία, ακόμα και για την ικανοποίηση μιας νοσηρής ανάγκης σαδισμού ξεσπούν τη δύναμη που τους χαρίζει το μυαλό τους σε πλάσματα ανυπεράσπιστα. Ανυπεράσπιστα, γιατί η φύση τα προίκισε με ικανότητες επιβίωσης σε έναν κόσμο, όπου ο μόνος εχθρός είναι το ανώτερο μέλος της τροφικής αλυσίδας. Δεν τους έδωσε όμως τα εφόδια να σώσουν τον εαυτό τους από τις διαστροφές της ανθρώπινης νόησης, τις συνέπειες της επέμβασης στη φύση, από τη θέληση του ανθρώπου να υποτάσσει με τα επιτεύγματά του κάθε ζωή στον πλανήτη.
Ο άνθρωπος γρήγορα εξελίχθηκε, ξέφυγε από τα δεσμά τη φύσης, προχώρησε παραπέρα με μόνο εφόδιο το νου του. Στην πορεία, όμως, ξέχασε να σεβαστεί τα πλάσματα που δεν μπορούσαν να τον ακολουθήσουν. Ξέχασε να τους δώσει την αξία, που η ίδια η φύση τους είχε δώσει, τους την πήρε βίαια και τα αντιμετώπισε ως άψυχα αντικείμενα. Στην καλύτερη περίπτωση έκλεισε τα μάτια στις ανάγκες τους, κώφευσε στις κραυγές τους, όταν ο κόσμος που τους προσέφερε τα αφάνιζε. Στη χειρότερη περίπτωση τα κακομεταχειρίστηκε, ως δειλός και άτολμος τύραννος φανέρωσε την αρρωστημένη δύναμή του στους αδύναμους μέσα στην οικτρή ψευδαίσθηση ότι σαν άλλος θεός μπορεί να κυβερνάει και να αποφασίζει ανάλογα με τις ορέξεις του. Και σαν άλλο ρομπότ εξαφάνισε την όποια εναπομείνασα ηθική και συνείδηση, όταν εξαφάνιζε με κυνικότητα κάθε ον, το οποίο δεν του αύξαινε την ιλιγγιώδη ταχύτητα εξέλιξής του, το οποίο δεν του απέφερε κέρδος ικανό να εξαγοράσει όχι αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, μα απλά την επιβίωση.
Απέναντι σε αυτή τη σκληρότητα, αυτή την κακία πολεμούν οι φιλόζωοι. Είναι οι μόνοι που πονούν με τη δεινή θέση των ζώων, οι μόνοι που τους δίνουν αξία, οι μόνοι που ντρέπονται επειδή είναι άνθρωποι και το είδος τους έχει ξεχάσει κάθε έννοια σεβασμού. Είναι αυτοί που θέλουν να προστατεύσουν τους αδύναμους μα και να αποκαταστήσουν την έννοια της λέξης άνθρωπος. Δεν ξεχνούν τη λέξη ανθρωπιά και θέλουν να κάνουν και τους άλλους να τη θυμηθούν και να θυμηθούν μαζί με αυτή πόση αγάπη κρύβεται στην καρδιά τους. Με τη μάχη τους οι φιλόζωοι ελπίζουν να δουν την καλή πλευρά των συνανθρώπων τους και με αυτή να γιατρέψουν τις πληγές των λαβωμένων σωματικά και ψυχικά ζώων, μα και της ίδιας τους της ψυχής που ουρλιάζει μπροστά στα καμώματα των ομοίων της. Ένας φιλόζωος κινδυνεύει να μισήσει τον άνθρωπο. Γι’ αυτό αγωνίζεται για τα ζώα. Για να μη μισήσει τους ανθρώπους.
Καλησπέρα Αλεξιάννα...Η αγάπη προς τα ζώα είναι κάτι μοναδικό και πολύ γλυκο. Έχω ένα θεματάκι με τους φιλόζωους όχι ως ιδεά και σκέψη, αλλά ως σύνολο οργανωμένο και τον τρόπο που μερικές φορές αντιδρούν σε συγκεκριμενα γεγονότα... Έχω δε γνωρίσει ανθρώπους που η μοναξιά ίσως, η απογοήτευση ίσως τους έχει κάνει να ζουν σε σπίτια με ζώα (γάτες και σκύλια κυρίως) σε μια λανθάνουσα μορφή, απαγορεύοντας τους ουσιαστικά να τους πλησιάζουν συνάνθρωποι τους... Έχω πολλές φορές μπερδευτεί και σκεφτεί γιατί λειτουργούν έτσι, όπως πολλές φορές έχω σκεφτεί γιατι λειτουργούν οι περισσότεροι συνάνθρωποι μας με απάθεια στα ζώα ή ακόμη χειρότερα κάποιοι από αυτούς, πολύ σκληρά. Η κακοποίηση των ζώων είναι κάτι αδιανόητο που πρέπει να σταματήσει, να εκλείψει, από την άλλη πολλές φορές ο τρόπος σκέψης των φιλόζωων (ως ομάδα πάντα) με προβληματίζει πολυ. Γιατι αν όπως λες οι φιλόζωοι αγαπάνε τα ζωα όπως τους ανθρώπους ή για να μην τους μισήσουν, τότε εξήγησε μου βρε Αλεξιάννα μου πως ειναι δυνατόν να βλέπεις σκυλιά ή γάτες να τυγχάνουν ασυνήθιστης συμπεριφοράς από τα "αφεντικά" τους (αγορά ακριβων αξεδουαρ, σπατάλη χρημάτων μεγαλύτερη στα ζώα παρά στην οικογένεια..) κλπκλπ? Γιατί υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις (ειδικά απο τις και καλά ΚΥΡΙΕΣ της υψηλής κοινωνίας) που στο δύσκολο σήμερα προκαλούν. Και για να μην παρεξηγηθώ είμαι ένας άνθρωπος που είχα ζώο στο σπίτι μου για αρκετά χρόνια... Έχω την εντύπωση ότι και σε αυτό τον τομέα της φιλοζωίας δηλαδή λειτουργούμε λάθος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!
ΔιαγραφήΔεν κατάλαβα ποια ακριβώς συμπεριφορά των οργανωμένων φιλόζωων σε ενοχλεί...
Η αγορά ακριβών αξεσουάρ για τα ζώα τους? Αυτό εκτός του ότι είναι απαράδεκτο (όχι μόνο στις εποχές που ζούμε αλλά και γενικά) νομίζω πως δεν χαρακτηρίζει τον αληθινό φιλόζωο, ο οποίος πραγματικά σκέφτεται και το ένα ευρώ που θα δώσει κάπου γιατί θα μπορούσε να το είχε δώσει για να βοηθήσει κάποιο ζωάκι. Συνήθως οι καλές κυρίες που βλέπεις δεν έχουν τη γάτα ή το σκύλο, επειδή είναι συνειδητές φιλόζωες αλλά επειδή μπορεί η εκάστοτε ράτσα να είναι μόδα!
Τώρα σχετικά με τους ανθρώπους που καταλήγουν σε ένα σπίτι με δέκα γάτες δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη, γιατί σπάνια έχω συναντήσει και δεν ξέρω τα ζόρια τους. Συνήθως είναι φιλόζωοι από πριν και κάποια απογοήτευση τους ώθησε να τα παρατήσουν όλα και να αποτραβηχτούν από τον κόσμο. Όμως δεν είναι αυτοί το αντιπροσωπευτικό δείγμα φιλόζωου, οι περισσότεροι έχουν κανονικα τη ζωή τους και την οικογένειά τους.
Η αλήθεια είναι βέβαια πως όταν έρθεις σε ουσιαστική επαφή με τα ζώα, όταν γνωρίσεις και νιώσεις την ανιδιοτέλεια και την απόλυτη αφοσίωσή τους τείνεις να τα συμπαθείς πιο πολύ από τους ανθρώπους. Αν δε έχεις κακές εμπειρίες από τους ανθρώπους της ζωής σου τότε ο κίνδυνος να ξεγράψεις το ανθρώπινο είδος είναι τεράστιος. Προσωπικά εγώ, επειδή έχω συναναστραφεί με σπουδαίους ανθρώπους, δεν το έχω αισθανθεί αυτό, έχω όμως αισθανθεί πως από το μέσο άνθρωπο προτιμώ ένα ζωάκι με την απίστευτη δοτικότητά του. Και πάλευω στη ζωή μου να σώσω όσα πιο πολλά μπορώ χώρις όμως να χάσω και το ενδιαφέρον μου για το ανθρώπινο είδος...
Με ενοχλεί η γνωστή
ΑπάντησηΔιαγραφή"ευαισθησία" τους σε θέματα που έχουν να κάνουνε με κακοποίηση ζώων (που σε πολλές περιπτώσεις δεν ισχύει), όπως επίσης με ενοχλεί το δήθεν που έχουν σε αυτά τα περιστατικα... Μακάρι να έδειχναν την ίδια ευαισθησία και σε άλλα θέματα... Το έζωζήσει με τα ίδια μου τα μάτια...τέτοιες ομάδες οργανωμένων φιλόζωων λειτουργούν ως φόβος και τρόμος σε διάφορες περιπτώσεις...Προφανώς έχεις ζήσει την άλλη πλευρα...
Πραγματικά δεν έχω έρθει σε επαφή με τέτοια περιστατικά, εννοείς ότι είναι πολύ μυγιάγγιχτοι κ ενώ το ζωάκι μπορεί να μην κακοποιείται εκείνοι να επιμένουν ότι δεν είναι καλά?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πώς μπορεί να συμπεριφερθεί κάποιος όταν γίνει φανατικός, η γραμμή ανάμεσα στη μαχητικότητα και την παραφροσύνη είναι συχνά λεπτή...
Συμφωνώ αλλά εννοώ τις διαφορες φιλοζωικές ομάδες που λειτουργουν ως δικαστές ορισμένες φορες...Νομίζω πως αθ το ξερεις η θα το έχεις ακούσει...Συχνά κατηγορούν ανθρώπους για συμπεριφορές απάνθρωπες ενω΄σε καπποιες περιπτώσεις δεν ισχύει...Κοιτα δεν μιλαω για ολες..Εννοειται πως ο κανονας ειναι οτι γενικα οι άνθρωποι εκμεταλευονται τα ζωα...τα κακοποιουν κλπκλπ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίταξε η αλήθεια είναι πως για διάφορους λόγους εγώ δρω μόνη μου οπότε δεν είμαι πολύ ενήμερη για τέτοια περιστατικά αλλά μπορώ να φανταστώ εύκολα πως θα συμβαίνουν, γιατί σε κάθε τομέα ακόμα και όταν υπάρχουν οι πιο αγαθές προθέσεις πάντα υπάρχει και η κακή πλευρά. Απλά αυτό δεν αναιρεί την ουσία και την αξία του έργου που επιτελείται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ :)