Στην εποχή μας δεν επιλέγεις δουλειά.
Εκείνη σε επιλέγει –ως τις περισσότερες φορές η μόνη διαθέσιμη- κι εσύ
ακολουθείς. Ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα φτιάξουν τα πράγματα, θα βρεις αυτό
ακριβώς που θες και θα αμείβεσαι για αυτό – τόσοι και τόσοι τα κατάφεραν, έτσι
δεν είναι; Ναι, έτσι θα γίνει και για σένα. Κάποτε. Και μέχρι τότε τι;
Η δημιουργικότητα νομίζεις συχνά πως
είναι περιττή. Δεν είναι το στοιχείο χωρίς το οποίο δεν μπορείς να ζήσεις, δεν είναι
κομμάτι χωρίς το οποίο μέσα στην αλαλάζουσα καθημερινότητα θα αισθανθείς λειψός.
Μοιάζει πολυτέλεια μέσα στον ορυμαγδό υποχρεώσεων. Αλλά υπάρχει. Η ανάγκη της γεννιέται
πού και πού. Συνήθως όταν το διάστημα μέχρι την εκπλήρωση της επαγγελματικής
ευχής μεγαλώνει ή επιμηκύνεται επ’ αόριστον.
Γιατί χρειάζεται ο άνθρωπος το έργο.
Των χεριών ή του μυαλού του αλλά έργο πάντα. Αποτέλεσμα του ταλέντου του, της ψυχής
του, της αυθόρμητης όρεξής του, που τον ξυπνά ενθουσιασμένα το πρωί και του
κρατά τα μάτια ορθάνοιχτα το βράδυ. Χρειάζεται, γιατί είναι ζωογόνος μια τέτοια
διαδικασία, ακούραστη σαν τον έρωτα αλλά πιο δύσκολο να την κατακτήσεις, θέλει
χρόνια, ευκαιρίες, δεκάδες αφορμές για να την ανακαλύψεις.
Τη δική μου δημιουργικότητα την
εκφράζει αυτό το blog. Όμως, επειδή δεν είναι μόνο ο νους αχόρταγος,
ασχολούμαι και με κάτι ακόμα. Με κάτι που πάντα το κοιτούσα με ενδιαφέρον, αλλά
άρχισα να το εκφράζω μερικούς μήνες πριν. Όταν μερικά υλικά –χρωματιστές χάντρες,
αλυσίδες και δερματάκια, καουτσούκ, ασήμι και ημιπολύτιμοι λίθοι- άρχισαν να
ενώνονται σε πιθανά σύνολα, να φτιάχνουν τολμηρές αλλά αρμονικές χρωματικές
μείξεις και να απλώνονται μπροστά στα χέρια μου, υπομονετικοί στρατιώτες μέχρι
να οργανωθούν στη μοίρα τους.
Βραδιές πολλές, μετά τη δουλειά,
περασμένη η ώρα στο ρολόι, πονοκέφαλος και τσούξιμο στα μάτια, αλλά δεν
σταματούσα, λίγο ακόμα να το τελειώσω κι αυτό, μην χαθεί η έμπνευση της στιγμής…
Το αποτέλεσμα αυτού του κόπου
φωτογραφήθηκε και βρίσκεται εδώ http://www.etsy.com/shop/TheJewelProject
και εδώ https://www.facebook.com/home.php#!/TheJewelProject
για ολόκληρη τη συλλογή.
Προσεχώς και αναρτήσεις για το πώς φοριούνται
και συνδυάζονται αυτά τα κοσμήματα!
σ
Έτσι προχωράει ο άνθρωπος, Αλεξιάννα, δεν κάθεται στο καβούκι του περιμένοντας ΤΗΝ ευκαιρία και μιζερεύοντας όσο αυτή δεν έρχεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιτυχία!
Πολύ ωραίο, μπράβο σου, συνέχισε να μας εμπνέεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια καθηλωμένη αναγνώστρια,
Ντόλυ
Σας ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήγραφεις ωραια τις αποψεις σου εισαιζωοφιλη,εισαιδημιουργικη,αγαπας τηνπροοδο προχωρα και μη φοβασαι τιποτα!ηχωρα μας τετοιους ανθρωπους χρειαζεται! doda
ΑπάντησηΔιαγραφή